Społeczne konstruowanie glokalnej tożsamości miejsca na przykładzie miejscowości Anjuna (Indie) - wyobrażenia i praktyki

Tematem projektu jest „Społeczne konstruowanie glokalnej tożsamości miejsca na przykładzie miejscowości Anjuna (Indie) - wyobrażenia i praktyki”.

Celem projektu jest poddanie etnograficznej eksploracji i antropologicznemu opisowi współczesnego procesu społecznego konstruowania tożsamości miejsca,  postępującego w kontekście sprzężonych ze sobą zjawisk globalizacji i lokalizacji.

Miejscem poddawanym badaniu i analizie jest miejscowość Anjuna w Indiach południowych, w stanie Goa. Pod koniec lat 60. XX w. miejscowość ta, ze spokojnej, rybacko-rolniczej i względnie izolowanej od reszty kraju wioski, zaczęła stopniowo przekształcać się w centrum masowej, globalnej turystyki oraz, równocześnie, w destynację wędrówek tysięcy sezonowych migrantów zarobkowych, pochodzących z innych, uboższych stanów Indii oraz z okolicznych państw. W konsekwencji rosnącego turystycznego i migranckiego zainteresowania Anjuną, liczącą według Spisu Powszechnego z 2011 roku ok. 10.000 osób  populację miejscowości, w kulminacyjnym momencie sezonu turystycznego każdego roku zasila nawet ok. 50.000 tysięcy przyjezdnych. Tym potężnym mobilnościom ludzkim  towarzyszą mobilności czynników nie-ludzkich, takich jak: pieniądze, przedmioty, żywność, informacje, muzyka czy technologie. Obie formy mobilności włączają Anjunę w przestrzeń globalnych wzmożonych cyrkulacji treści o rozmaitej proweniencji,  wpływając na życie i zbiorową tożsamość zamieszkujących wioskę Goańczyków i równocześnie poddając się ich wpływom.

W celu dotarcia do glokalnej tożsamości Anjuny, część badawcza projektu obejmuje przedstawicieli wybranych ludzkich mobilności wyraźnie zaznaczających swoją obecność  w wiosce (podzielonych roboczo na kilka zróżnicowanych wewnętrznie grup: turyści z tzw. Zachodu, turyści z Indii, imigranci zarobkowi) oraz lokalnych aktorów społecznych.

Badaniu i analizie poddawane są dotyczące Anjuny wyobrażenia i realizowane w jej przestrzeni praktyki, charakterystyczne dla przedstawicieli poszczególnych grup objętych projektem. Dane zbierane w terenie pozwalają stopniowo identyfikować główne formuły symboliczno-materialnego konstruowania tożsamości wioski: obudowywania jej kolejnymi warstwami znaczeń oraz materialnego porządkowania jej przestrzeni jako sceny odgrywania rozmaitych działań. Włączenie w proces badawczy szerokiego i zróżnicowanego zakresu ludzkich imaginariów i praktyk pozwala uchwycić Anjunę w jej dynamice i złożoności. Pozwala, poprzez serię przybliżeń, zaprezentować charakterystyczną dla wioski proliferację przeróżnych dynamicznych wyobrażeń i działań, podejmowanych przez rozmaitych aktorów zaangażowanych w jej funkcjonowanie.

W terenowe poszukiwania prowadzone wśród ludzkich aktorów społecznych włączony został namysł nad towarzyszącymi ludzkim mobilnościom nie-mobilnościom czynnikami nie-ludzkimi, także odgrywającymi istotną rolę w procesie konstruowania tożsamości miejsc.