Tok studiów magisterskich
Studia magisterskie w IEiAK UW wymagają od studentów dużej samodzielności i kreatywności. W ich trakcie student zobowiązany jest przeprowadzić własny projekt badawczy od początku do końca. Nie ma tu odpowiednika grupy laboratoryjnej, ograniczone jest też wsparcie finansowe ze strony instytutu. Student musi więc samodzielnie wybrać swój temat, sformułować pewne wstępne tezy, pozyskać środki finansowe i w końcu przeprowadzić samodzielne badania terenowe, będące podstawą dla pracy magisterskiej. Na tym etapie panuje pełna dowolność w doborze tematu, dzięki czemu już na studiach magisterskich studenci etnologii mają okazje prowadzić badania innowacyjne i przełomowe, wykorzystując teorie, metody i narzędzia, w których mogą się później specjalizować.
Studia magisterskie to więcej swobody, ale również więcej odpowiedzialności. Nie ma mowy o robieniu opracowań z książek, nie jest się także ograniczonym tematyką laboratorium, jak w przypadku studiów licencjackich. Trzeba natomiast samemu zorganizować wyjazd i utrzymywać dyscyplinę badawczą. Zdarza się jednak możliwość dołączenia do grupy prowadzonej przez jednego z pracowników naukowych Instytutu w ramach grantu lub zorganizowania własnej grupy. W ostatnich latach studenci realizowali projekty badawcze m.in. na Kubie, w Gruzji, Bułgarii, Ukrainie oraz Dagestanie.
Projekty grupowe bez wątpienia dają młodym badaczom duże wsparcie kolegów i koleżanek oraz możliwość korzystania z kompetencji prowadzących, wciąż jednak to projekty indywidualne są najczęściej wybieraną formą pracy na etapie studiów magisterskich. Wiele powstających w taki sposób dyplomów zdobywa nagrody i wyróżnienia różnych instytucji.
Od roku akademickiego 2018/2019 do programu studiów magisterskich wprowadziliśmy obowiązkowe proseminaria badawcze. Proseminaria są zaprojektowane jako podniesione do trzeciej potęgi laboratoria badawcze. W czym przypominają laboratoria?
Proseminaria badawcze
Są zajęciami, w ramach których studenci w grupach badawczych zbierają materiały do napisania pracy dyplomowej (tutaj - pracy magisterskiej). Oznaczać to może wspólny wyjazd terenowy organizowany przez Instytut i prowadzących.
Dlaczego “laboratoria do sześcianu”?
Po pierwsze proseminaria są bardziej intensywne i na wyższym poziomie. W przeciwieństwie do laboratoriów nie uczą metody badań terenowych, ale służą specjalistycznemu pogłębieniu danego zagadnienia. Praca będzie odbywać się w znacznie mniejszych niż na laboratoriach kilkuosobowych grupach.
Po drugie zawieszają znacznie wyżej poprzeczkę terenową. Badania mają odbywać się w odleglejszych, trudniejszych miejscach i/lub we współpracy ze specjalistycznymi instytucjami społecznymi i badawczymi.
Po trzecie dzięki proseminariom efektem studiów magisterskich będzie nie tyle umiejętność etnograficznego fachu (jak po studiach licencjackich), a zdobycie ukierunkowanej specjalizacji, tak jak w przypadku tegorocznych proseminariów - antropologów sztuki i afrykanistów gotowych do podjęcia pracy lub dalszego rozwoju naukowego jako eksperci w danym polu.
Po czwarte dzięki współpracy z zewnętrznymi instytucjami społecznymi i naukowymi studenci wchodzą w sieć społeczną związaną z interesującym ich zagadnieniem.
Po piąte studenci będą mieli większę pole dla własnej inwencji przy wyborze tematu w trakcie zajęć i podczas badań.
Może więc są to laboratoria do potęgi piątej a nie trzeciej?
