Współczesne odczytanie pisarstwa Wacława Sieroszewskiego. Wpływ polskiego romantyzmu na kształtowanie się twórczości Wacława Sieroszewskiego

Podczas spotkania prześledzimy ewolucję syberyjskiej twórczości Sieroszewskiego jako przedstawiciela literatury polskiej na przełomie XIX i XX w. tak, aby zidentyfikować możliwe etapy i specyfikę, dowiedzieć się o źródłach twórczych pisarza-etnografa.

Utwory Wacława Sieroszewskiego zawierają wielorakie sensy moralne i polityczne. Są bowiem symboliczną opowieścią o polskich losach z opowiedzianym w tle świadectwem życia i codzienności jakuckiej. Jego twórczość świadczy o głębszym zainteresowaniu światem żywym i żyjącą naturą, tym, co się wówczas działo w Jakucji wśród rdzennych ludów Syberii. Jakuckie prace Wacława Sieroszewskiego zawierają między innymi sporo ciekawych dialogów na temat „ucywilizowania” Jakutów, tradycji, relacji pomiędzy rdzennymi ludźmi i przybyszami, pomiędzy bogatymi i biednymi. Sieroszewski piszę o ciężkich losach rdzennych ludów żyjących na Północy, o niedoli ludu jakuckiego, wyzyskiwanego i uciskanego przez biurokrację carską i przez własnych bogaczy, dziesiątkowanego przez głód i choroby; mówi o tragicznym losie tych, którzy pragną dla swego ludu wyzwolenia z niedoli.